Spearfishing.pl

Za rybką niemal zawsze uganiamy się sami i osobiście nie znam przypadku, żeby któryś z nas się przy tej okazji utopił. Istotny jest cel. Za rybą nie pływa się forsownie, bo nie o to chodzi. Ćwicząc na basenie w celu uzyskania najlepszego czasu, to już inna sprawa. Gdyby przenieść tak forsowny wysiłek na łowienie ryb, skutecznych zejść pod wodę byłoby niewiele, a zwykle jest ich od 100 wzwyż. Osiąganie granicy swoich możliwości podczas polowania mija się z celem. Ja osobiście siedzę pod wodą od 60 do 90 sekund i zaręczam, że jeśli ma ktoś opanowane podstawy łowiectwa, więcej nie trzeba, żeby upolować nawet największą i najtrudniejszą do podejścia rybę w polskich wodach śródlądowych. Co innego południowe i północne morza. Ale tam 2 minuty też wystarczają. Po co się więc szarpać? Free i łowiectwo nie do końca zawsze muszą iść w parze, zwłaszcza w kwestii długości czasu przebywania pod wodą. Trochę dystansu zatem nie zaszkodzi, a już na pewno zdrowego rozsądku.

W piątek na koniec pierwszego dnia zawodów free w Rybniku byłem świadkiem klasycznego przykładu BO i tego jak to wygląda z boku.

Zawodnik płynął DNF, Płynął rewelacyjnie - obserwowałem jego start od początku. Po 175 metrach 'czułem' że powinien już skończyć. On tymczasem zrobił kolejny nawrót, zrobił go dokładnie tak samo jak poprzednie, a więc prawdopodobnie jeszcze wiedział co robi. Potem po jakiś 5ciu metrach nastąpiła zmiana - delikatna zmiana toru płynięcia - bokiem zbliżył sie do ściany, wręcz się o nią ocierał. Pynął dalej, z tym, że ja jestem pewien, że już w tym momencie go 'nie było'. Po dalszych kilkunastu metrach przestał wykonywać ruchy pływackie i zaczął płynąc z rozpędu powoli opadać na dno (w tym momencie został wyciągnięty na powierzchnię przez asekurantów i był cucony, bo stracił przytomność) - neck miał tak wyważony, żeby płynął na jednej wysokości mając pewien pęd. Wyglądało to tak, jakby planowo schodził na dno żeby sobie na nim poleżeć. Czyli prawdopodobnie szedł na dno dokładnie jak w wypadku na Koronie. W miejscu gdzie opadał już na dno nie było nawet 1.5 metra głębokości.

Powiem Wam, że gdyby nie to, że uważnie śledziłem jego występ to niczego podejrzanego bym nie zauważył. Bo zrozumcie - jego opadanie na dno mógłby na basenie zobaczyć niejeden człowiek. Ale przyzwyczajeni do widoku trenujących freediverów ludzie na basenie nie śledzą wszystkiego co on robi przez cały czas i najprawdopodobniej popatrzeli by tylko na ostatnią długość basenu w jego wykonaniu i uznali, że robi sobie statykę na dnie, jak być może nieraz to robił. I mamy kolejne(kilka?) minut bez zdecydowanej reakcji z zewnątrz. Już wtedy jest po nim. Dlatego poważne trenowanie to tylko w co najmniej dwie osoby. Jak jedna jest pod wodą to druga w tym momencie odpoczywa, kontrolując czas pobytu pod wodą lub dystans przebyty pod wodą przez drugiego. I potem zmiana. Szczególnie należy zwrócić uwagę podczas dynamik - to po nich najczęściej dochodzi do BO - trzeba trenując deklarować wcześniej partnerowi dystans jaki chcemy przepłynąć pod wodą. Mądry asekurant tak dobierze miejsce swojego odpoczynku, że będzie widział płynącego na całej długości, a jednocześnie znajdzie się blisko niego na końcu 'ostatniej prostej' i już tej bliskości nie odpuści.

Niestety nie ma co ufać ratownikom na basenie. Zresztą sam jestem tego przykładem i opisywałem to na forum (miałem sambe na basenie a ratownik nawet nic nie zauważył)
Tylko jeżeli ratownik wpuszcza freedivera to powinien na niego zwracać uwagę za to mu płacą. Jeżeli nie che mieć kłopotu to go nie wpuszcza. Powinien też wiedzieć co nie co o free i jak widzi że koleś po 175m robi statykę to lepiej zareagować o jeden raz za dużo jak zignorować. Po za tym ile osób robi po 175m statykę? Zdaję sobie sprawę że wizerunek ratownika na basenie w Polsce jest słaby bo to albo małolat co sobie dorabia albo starszy pan co ma wszystko w nosie. Profesjonalizmu za grosz a na basenie są za karę. Ale to powoli się zmienia przynajmniej w Zielonej Górze a nowi ratownicy na kursie mają podstawy freedivingu. Żeby wiedzieli co i jak.
Generalnie wnioski nasuwają się same :
A) Nie trenujemy sami !!
B) Powinniśmy informować ratownika o planie treningowym co mamy zamiar robić pomimo własnego zabezpieczenia tak na wszelki wypadek, niech będzie czujny.
C) Nie liczymy na ratownika a na naszego kumpla, kumpelę
D) Polujemy parami
E) Jak polujemy to nie odpinamy boi
F) Podczas polowania przestrzegamy czasów zanurzenia średnich, a nie dociągamy do naszych maxów i jak nura się nam coraz lepiej to nie przeciągamy bo to nie koniecznie jest dobry znak sygnał tylko ostrzeżenie.
G) Zanurzamy się dopiero po tym jak nasz kolega po wynurzeniu pokazał że jest ok i odczekujemy około 30 sek bacznie go obserwując.
H)Na polowaniu po wynurzeniu oddychamy na powierzchni co najmniej 2 krotność czasu jaki spędziliśmy pod wodą.
Pamiętajmy ze woda to żywioł a o wypadek w naszym fachu jest bardzo łatwo.

Ja bym w ogóle "skreślił" z planu statykę bez asekuracji "dotykowej".

Trenując freediving uważam, że dobrze jest, aby poznać na własnej skórze czym jest samba i nawet blockaut. Pomyślicie, wariat, czytając wasze wypowiedzi wiem, że jesteście przerażeni tymi filmikami. Ja podchodzę do tego inaczej, a mianowicie, chcąc przekraczać swoje granice, trzeba ciągnąć jak najdłużej i dlatego pojawia się czasem blockaut. Zaliczyłem już cztery blockautym, a samb nie liczę. Nic się jednak nie dzieje złego, tak jak i na tych oglądanych filmikach, choć przyjemne dla oka nie są. Przy wszelkich takich próbach musi być pełna asekuracja zaufanej i obeznanej z tym osoby. Ja widzę nikt do tej pory nie poruszył, tego aspektu, co zrobić, jak zauważymy że ktoś właśnie doświadcza blockautu. Przy dynamice i statyce czasem jest ledwo zauważalny, dlatego tak ważna jest osoba asekurująca. Symptomem zbliżającego się blockautu są delikatne bąbelki powietrza wychodzące spod maski, zmiana stylu płynięcia pod wodą ( czasem ktoś płynąc w płetwach zaczyna machać rękami, zmiana toru płynięcia, bezruch przy dynamice ) Przy statyce, również bąbelki spod maski są alarmem ( i powinno się taką próbę przerwać , wynurzając głowę, osoby wykonującej statykę ) chyba , że znamy że osobą która przystąpiła do statyki czasem te powietrze upuszcza. Ale i w tym przypadku od razu donośnym głosem mówimy tej osobie, aby pokazała, ok. Jeśli nie pokaże od razu głowa delikwenta do góry , zdjąć maskę noseclip i mówimy oddychaj. Czasem dodatkowo dmuchamy z bliska w policzek i delikatnie nos, w którym są włoski czuciowe i delikwent zaczyna oddychać. Dlatego takiej osoby nie można spuszczać z oczu, aby nie przegapić krytycznego momentu. Ogólnie przystępując do statyki mamy pełne płuca powietrza i te pełne płuca powietrza nas chronią, bo najpierw musimy powietrze wypuścić, żeby np wciągnąć wodę. A na koniec do rzeczy, dlaczego uważam że dobrze jest blockaut zaliczyć, a dlatego, że poprzez to poznaje się zbliżające symptomy ( ciepło, gorąco, mrowienie i odjazd. ) Aby przy próbach statyki ograniczyć zaliczenie czy to samby czy samego blockautu, nie wynurzamy się gwałtownie ( gwałtowne wynurzenie może spowodować blockaut ) . To takie moje przemyślenia dotyczące tego zagadnienia. A np. statyk powyżej 6 min wykonałem w ubiegłym roku ponad 30.