Spearfishing.pl

Szanowni,

Oto moja krótka refleksja nt samodzielnych treningów na otwartej wodzie, otóż po zakupie pianki Cressi tecnica postanowiłem ją wypróbować. Padło na Koparki w Jaworznie. Nie za głęboko, akurat w sam raz. Pojechałem (sam), pianka pasuje jak ulał, zakładanie na mydło bez problemu, aż byłem zaskoczony jak to się łatwo robi. No i do wody. W wodzie widoczność taka sobie tj ok 3-4 metry i ciepło - fajne uczucie Z obciążeniem trafiłem prawie dobrze, na ok 10 metrach pływalność obojętna więc ok, można próbować głębiej. No to spróbowałem zwiedzić wszystkie atrakcje akwenu. I gdy byłem przy ostatniej, tj przy zatopionym stateczku, miałem 'drobny' incydent. Stojąc na pokładzie stateczku, blisko krawędzi pokładu, chwilę poczekałem a jak zrobiło się duszno to się wybiłem by się wynurzyć - i w tym momencie poczułem, że obie płetwy zaczepiły piętami o reling (z tyłu) i już ich nie mam na nogach W jednym momencie stało się nieciekawie bo powietrze się już kończyło a płetwy zostały dwa metry pode mną, na pokładzie stateczku... Zdecydowałem po nie wrócić ale nie starczyło mi już powietrza by je założyć więc trzymając obie w rękach próbowałem wypłynąć pseudo-żabką - nie dało rady Na skraju świadomości ręka w kierunku pasa, krótkie szarpnięcie, pas odleciał a ja wypłynąłem. I mam wrażenie, że w ostatniej chwili. Naprawdę było groźnie, ponieważ w wodzie nie było nikogo więc gdyby nie odpięcie pasa pewnie by mnie znaleźli, po jakimś czasie, raczej na pewno bez szans na ratunek.

A teraz wnioski - wszystkie oczywiste:
1. nawet w pozornie łatwych warunkach powinien nam ktoś towarzyszyć,
2. chyba mogę powiedzieć, że właściwa klamra na pasie uratowała mi skórę,
3. warto wynurzać się kilka sekund wcześniej niż później bo zawsze może się coś zdarzyć.

Słyszałem, że przyczyną większości wypadków nurkowych jest "ołowica" (delikwentowi szkoda odpiąć pas z ołowiem)...ale o "płetwicy" to jeszcze nie słyszałem. Dobrze, że nic się nie stało ale myślę, że możesz dopisać do wniosków, że żaden, nawet najdroższy sprzęt, nie jest wart więcej niż nasze zdrowie i życie!

Wróciłeś po ołów?
Odwieczne pytanie, to nie po co "warto żyć", a po co "warto umierać". Myślę, że dobrze wybrałeś. Bezpiecznych nurów!

Nasuwa się taki wniosek:

patrz gdzie stąpasz A tak na poważnie to dobrze mieć świadomość, że sprzęt w razie awaryjnej sytuacji trzeba poświęcić.

Pas odzyskałem dzięki pomocy 'prawdziwych' płetwonurków. Sam nie dałbym rady, pływałem po powierzchni jak korek

Tak sobie czytam i mam ciary bo 2 lata temu miałem podobnie. U mnie było tak, że wyważony byłem na 8 i zanim się skapnąłem poleciałem na 18 za szczupakiem na ściance. Miałem problem wylesić dopiero jak puściłem kuszę i dołączyłem łapki poczułem że wychodzę do góry, ale nóżki i rączki zapiekły i wynużyłem się z niewielkim zapasem. Gratuluję zimnego i trzeźwego myślenia.

Naucz się (na przyszłość, aby spokojnym być) poprawnego, efektywnego ruchu rękami (freediving), bo ze skarpetami nogi do żaby nie sa efektywne. Ruch rękami daje (poprawny) większego kopa jak płetwy

Hmm nawiązując do pierwszego posta i wniosków pt. "co zrobić by nurkowanie na wstrzymanym oddechu nie było niebezpieczne" dodałabym takie wskazówki:
1. wyważ się w taki sposób, abyś spokojnie mógł wrócić na powierzchnię - co to znaczy?
10m dla pływalności neutralnej to minimum, ale pamiętajcie, że głębokość neutralna tak naprawdę uzależniona jest od wielu czynników:
- wszystko zależy od umiejętności - jeśli ktoś nie ma odpowiedniej techniki pływania (i/lub zanurzenia), z reguły bierze więcej ołowiu by swobodniej się zanurzyć, zapominając, że podczas wynurzenia będzie mu jeszcze trudniej...
- głębokość nurkowania - dla głębszych nurkowań, dodatnia pływalność powinna być na min 1/3 głębokości (przy nurkowaniach powyżej 30m - pływalność neutralna powinna znajdować się poniżej 10m!).
- czas nurkowania - jeśli planujesz dłuższy bottom time, spraw by powrót na powierzchnię był łatwiejszy niż zanurzenie (dodatnia pływalność tuż ponad największą głębokością nurkowania).
- podsumowując powyższe - zawsze lepiej wziąć mniej balastu niż za dużo i zrzucić go w każdej sytuacji awaryjnej gdy chcemy się wynurzyć).
2. Naucz się prawidłowej techniki:
- pracy w płetwach -> większa efektywność = mniejsze zmęczenie = dłuższy czas pod wodą = większe głębokości = większe bezpieczeństwo
- zanurzenia - prawidłowa technika zanurzenia (scyzoryk) pozwala sprawnie pokonać największy opór na powierzchni i tuż pod nią, gdzie pływalność jest najwyższa,
- stylu bez sprzętu - z jedną płetwą, bez płetw, bez maski - zawsze możesz sprzęt stracić, co wtedy?
- technik asekuracyjnych - co zrobić i jak pomóc gdy dojdzie do kryzysowej sytuacji? nie kreujcie scenariuszu w chwili zajścia groźne sytuacji - wypracujcie je wcześniej, omówcie z kolegami, przećwiczcie, wówczas reakcja będzie szybsza i bardziej prawidłowa (tutaj jetfan bardzo dobrze postąpił zrzucając swój pas, jednak popełnił błąd i zawrócił po płetwy 2 m głębiej, a do tego nurkował sam...).
3. W nurkowaniu na wstrzymanym oddechu nie ma czegoś takiego jak proste nurkowanie i bezpieczne warunki.
Zawsze może dojść do nieoczekiwanej sytuacji i nawet najściślejsze przestrzeganie wszystkich zasad (poza tą jedną najważniejszą...) może nie uchronić nas przed śmiertelnym wypadkiem, jeśli nie ma kogoś obok, kto może nam pomóc Ja stosuję się do tej zasady bezwzględnie i zawsze mam partnera na basenie podczas treningu, gdy pływam pod wodą. Świadomość i bezpieczeństwo przede wszystkim!

nurkujcie bezpiecznie,
Agnieszka